Jeden z ostatnich dyktatorów Europy. Sylwetka Aleksandra Łukaszenki

Metody rządzenia Aleksandra Łukaszenki

Łukaszenka zbudował system władzy oparty na centralizacji i kontrolowaniu wszystkich aspektów życia społecznego i politycznego. W Białorusi wolność prasy jest mocno ograniczona, a wszelkie formy sprzeciwu są szybko tłumione. Organizacje pozarządowe, media niezależne, a także opozycyjni działacze są regularnie prześladowani. Wybory są powszechnie uważane za niedemokratyczne, a międzynarodowi obserwatorzy wielokrotnie wskazywali na ich fałszowanie. Od 2020 roku, po kontrowersyjnych wyborach prezydenckich, w wyniku których Łukaszenka ogłosił się zwycięzcą, mimo ogromnych protestów i oskarżeń o fałszerstwa, sytuacja w kraju jeszcze bardziej się zaostrzyła.

Zobacz takżeRozmowa z żoną ofiary samopodpalenia w TVP. Psychiatrzy łapią się za głowę

Najgorsze relacje Łukaszenki. Zachód i Unia Europejska

Łukaszenka ma trudne relacje z wieloma państwami zachodnimi, zwłaszcza z Unią Europejską oraz Stanami Zjednoczonymi. Od lat 90. kraje te nałożyły na niego i jego rząd liczne sankcje za łamanie praw człowieka, tłumienie protestów oraz brak demokracji. Sytuacja pogorszyła się po protestach w 2020 roku, gdy brutalne represje wobec demonstrantów spotkały się z potępieniem na arenie międzynarodowej. Sankcje obejmują zakaz podróży dla niektórych urzędników białoruskich oraz ograniczenia gospodarcze, co jeszcze bardziej pogłębia izolację Białorusi na arenie międzynarodowej.

Relacje Łukaszenki z Zachodem są dodatkowo napięte ze względu na jego działania związane z kryzysem migracyjnym. Wielu polityków zachodnich oskarża Białoruś o celowe organizowanie migracji przez swoje granice z Polską, Litwą i Łotwą jako formę presji politycznej, co tylko wzmacnia napięcia.

Zobacz takżeAndrzej Duda zaskoczył wszystkich. Zbojkotował go na oczach przywódców

Najbliższy sojusznik Aleksandra Łukaszenki

Łukaszenka utrzymuje bliskie relacje z Rosją, która jest jego głównym sojusznikiem zarówno pod względem politycznym, jak i gospodarczym. W obliczu napięć z Zachodem, Łukaszenka coraz bardziej zacieśnia stosunki z Kremlem, korzystając z pomocy finansowej i wojskowej Rosji. W ostatnich latach współpraca między oboma krajami stała się jeszcze bardziej intensywna. Wzajemna pomoc obejmuje nie tylko wspólne ćwiczenia wojskowe, ale także wsparcie gospodarcze, w tym korzystne warunki dostaw gazu i ropy naftowej z Rosji do Białorusi.

Jednak relacje Łukaszenki z Rosją nie zawsze były bezkonfliktowe. W przeszłości Łukaszenka próbował balansować między Wschodem a Zachodem, czasami próbując prowadzić politykę bardziej niezależną od Moskwy. Jednak w obliczu presji i sankcji ze strony Zachodu, Łukaszenka został praktycznie zmuszony do większej lojalności wobec Rosji, która stała się jego ostatnią podporą na arenie międzynarodowej.

Zobacz takżeSalon Pokoleń z Protasiewiczem. Młodzi mówią basta. Czas na nową jakość

Nieudana rewolucja na Białorusi i zbliżenie do Putina

Po wyborach prezydenckich w 2020 roku, które według licznych doniesień były sfałszowane, Białoruś pogrążyła się w największym kryzysie społecznym w swojej współczesnej historii. Masowe protesty przeciwko reżimowi Łukaszenki rozprzestrzeniły się na cały kraj, a opozycja oraz część społeczeństwa uznały je za próbę obalenia dyktatury. Demonstranci domagali się nowych, wolnych wyborów i demokratycznych zmian, a wielu uważało, że kraj stanął na krawędzi politycznego przełomu. Łukaszenka odpowiedział brutalnymi represjami, a wielu opozycjonistów zostało aresztowanych lub zmuszonych do ucieczki za granicę. Te wydarzenia uznano za symboliczną próbę "puczu" — narodowej próby zmiany reżimu przez masowy opór społeczny.

W wyniku protestów i międzynarodowej krytyki Łukaszenka jeszcze bardziej zbliżył się do Rosji, której wsparcie okazało się kluczowe dla utrzymania jego władzy. Rosja udzieliła Białorusi pomocy finansowej oraz wsparcia wojskowego, a Łukaszenka, świadomy swojej zależności od Kremla, zaczął angażować się w jeszcze ściślejszą współpracę z Moskwą. Relacje białorusko-rosyjskie uległy dalszemu zacieśnieniu, a Kreml zyskał możliwość wywierania większego wpływu na białoruską politykę, co umocniło sojusz pomiędzy oboma krajami w obliczu wspólnego konfliktu z Zachodem. Efektem tego było udzielenie białoruskiego terytorium rosyjskim żołnierzom podczas inwazji na Ukrainę.

Zobacz takżeRuletka Scholza. W co grają Niemcy?

Red. S24

Fot. Białoruski dyktator Alaksandr Łukaszenka. Fot. EPA/VYACHESLAV PROKOFYEV