Zmarła ikona polskiej piosenki PRL. Wylansowała wielki hit

Rena Rolska nie żyje. Miała 92 lata

O śmierci piosenkarki i artystki estradowej poinformował Związek Artystów Scen Polskich za pośrednictwem swoich mediów społecznościowych. W pożegnaniu śpiewaczki autorzy postu przypominali o sukcesach, które Rolska osiągała na przestrzeni dekad.

- Z żalem żegnamy Renę Rolską, wykonawczynię wielu popularnych przebojów, wyśpiewanych i nagradzanych na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (wśród nich „Złoty pierścionek”, „Gdy w ogrodzie botanicznym zakwitną bzy”, „Jak to dziewczyna”, czy „Nie oczekuję dziś nikogo” – piosenka, którą wygrała konkurs w Polskim Radiu), odtwórczynię postaci niesfornej uczennicy wywoływanej do tablicy w słynnej audycji radiowej „Podwieczorek przy mikrofonie”, zasłużoną członkinię Związku Artystów Scen Polskich, z którym związała się ponad sześć dekad temu - czytamy we wpisie na Facebooku.

Rena Rolska była jedną z najbardziej utytułowanych piosenkarek PRL

Rena Rolska (właściwie Regina Rollinger-Jonkajtys) urodziła się 19 stycznia 1932 roku w Warszawie. Była polską piosenkarką i aktorką estradową. W 1955 roku zadebiutowała na koncercie estradowym w warszawskiej Hali Gwardii (obecnie Hala Mirowska). Wystąpiła wówczas jako solistka wraz z Orkiestrą Taneczną Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Cajmera.

W latach 1956-1960 Rolska występowała w kabarecie architektów Pineska. W 1961 roku za wykonanie utworu "Piosenka prawdę Ci powie" (Marek Sart – Kazimierz Kord) otrzymała I nagrodę w konkursie na polską piosenkę. Tę samą kompozycję wykonała także na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61, otrzymując wyróżnienie, a na opolskim I Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej została wyróżniona w kategorii wykonawca.

Piosenkarka wielokrotnie występowała na festiwalach w Opolu. Uczestniczyła w koncertach Mikrofon i ekran, a także w popularnych Premierach. Wielokrotnie wyjeżdżała z własnymi recitalami za granicę, biorąc udział w galowych koncertach polskiej estrady.

Występowała w kabarecie Dreszczowiec z Marianem Jonkajtysem i m.in. Wojciechem Młynarskim. Do historii przeszła jej genialna kreacja w słuchowisku "Rolska do tablicy" w audycji radiowej "Podwieczorek przy mikrofonie". W latach 1971–1978 związała się ze stołeczną sceną Teatru Syrena.

Rzuciła scenę i zajęła się sztuką

Artystka zawiesiła karierę estradową wraz z wprowadzeniem w kraju stanu wojennego. Ta decyzja była powiązana z sytuacją w życiu prywatnym Reny Rolskiej. Ona i jej mąż Marian Jonkajtys postanowili rzucić scenę i poświęcić się wychowaniu jedynego syna. Małżeństwo zajęło się sztuką - metaloplastyką i inkrustacją w drewnie, w jednym z pokoi w swoim mieszkaniu zorganizowali pracownię i tworzyli na zamówienie ikony, portrety Polaków i inne obrazki. Jonkajtys pisał również książki.

Rena Rolska dwukrotnie otrzymała Złoty Mikrofon, a także nagrodę Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej. Występowała na scenach europejskich, ale również w ówczesnym ZSRS, w USA i Kanadzie. W uznaniu zasług została odznaczona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".