Polska, jako jeden z pierwszych krajów UE jest gotowa do uruchomienia e-recepty
transgranicznej w innych krajach członkowskich UE.
E-recepta transgraniczna. Polska otrzymała zgodę od KE
Nasz kraj otrzymał właśnie od Komisji Europejskiej zgodę na uruchomienie usługi wymiany e-recepty transgranicznej z innymi krajami członkowskimi. Teraz nastąpi ustalenie szczegółów organizacyjnych z krajami członkowskimi, z którymi będziemy współpracować i podłączenie polskich aptek do systemu informatycznego. Zakończenie tego etapu pozwoli na uruchomienie wymiany e-recept i możliwość ich realizacji w wybranych aptekach w części krajów UE. Wraz z dołączaniem do programu kolejnych państw, zakres możliwości realizacji takiej recepty będzie rozszerzany.
E-recepta transgraniczna. Duże udogodnienie dla lekarzy, farmaceutów i pacjentów
Nazwa e-recepta transgraniczna brzmi skomplikowanie, ale to nic innego jak cyfrowy dokument zapewniający cudzoziemcom możliwość wykupowania w Polsce leków zapisanych na receptę w ich kraju, a Polakom dającym taką samą szansę w czasie pobytu za granicą.
Zresztą e-recepta, jako taka, czyli w uproszczeniu kombinacja czterech cyfr, z powodzeniem funkcjonuje od kilku lat i zdecydowanie wypiera tradycyjne papierowe recepty.
Wprowadzenie elektronicznej wersji recepty transgranicznej nie oznacza jednak, że dopiero teraz polski pacjent może realizować recepty za granicą, bo od lat recepta wydana przez lekarza w Polsce jest ważna we wszystkich krajach UE. Warto jednak wiedzieć, że lek przepisany w jednym kraju, w innym może być niezarejestrowany, czyli dostępny lub może mieć inną nazwę. Dlatego, by mieć pewność, że nasza recepta na pewno zostanie zrealizowana nie tylko nad Wisłą, należy poprosić lekarza o wystawienie recepty transgranicznej, która także funkcjonuje, ale nie ma jeszcze wersji elektronicznej. Dokument uprawniający do wykupienia leków za granicą lekarz wystawi wyłącznie na wniosek pacjenta.
E-recepta transgraniczna. Jak długo jest ważna
Recepta ważna jest przez 30 dni od daty wystawienia i można ją zrealizować wyłącznie w tym czasie na terenie każdego kraju Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), do którego należą Islandia, Norwegia, Liechtenstein, Szwajcaria.
W przypadku korzystania z recepty transgranicznej obowiązuje zasada pełnej odpłatności, niezależnie od uprawnień krajowych pacjenta. Oznacza to, że nie możemy liczyć na przewidziane polskim prawem zniżki. W celu realizacji recepty transgranicznej nie są konieczne dane, identyfikujące pacjenta, np. nr PESEL czy paszportu. Jeśli już zrealizowaliśmy receptę transgraniczną poza Polską, to po powrocie możemy wystąpić o zwrot poniesionych kosztów do wysokości refundacji. Może zdarzyć się, że z wystawionej już recepty transgranicznej nie skorzystaliśmy poza Polską. Wtedy wykupujemy ją w aptekach na terenie kraju, jednak za pełną odpłatnością. Chyba, że została wystawiona zgodnie z przepisami uprawniającymi do jej realizacji i refundacji przez NFZ – wtedy mamy przysługujące zniżki.
Recepta transgraniczna może być wystawiona na gotowe leki wydawane z przepisu lekarza lub tzw. OTC, czyli wydawane bez dyspozycji lekarza. Nie można na nią zapisać leków psychotropowych, odurzających, recepturowych, czyli robionych, produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych.
Recepta „na za granicę” musi spełniać ustalony wzór recepty krajowej, a także być poparta wnioskiem pacjenta, który jest podstawą do jej wydania i deklaracją zrealizowania jej w innym niż Polska należącym od UE. Powinna zawierać co najmniej:
- imię lub imiona i nazwisko pacjenta;
- datę urodzenia pacjenta;
- imię lub imiona i nazwisko osoby wystawiającej receptę;
- kwalifikacje zawodowe osoby wystawiającej receptę - tytuł zawodowy;
- dane do bezpośredniego kontaktu osoby wystawiającej recept: adres poczty elektronicznej, numer telefonu lub faksu, wraz z prefiksem międzynarodowym;
- dane dotyczące adresu miejsca udzielenia świadczenia oraz oznaczenie „Polska”;
- nazwę powszechnie stosowaną (międzynarodową) w przypadku produktu leczniczego;
- nazwę własną, jeżeli przepisany produkt jest biologicznym produktem leczniczym lub osoba wystawiająca receptę uważa, że jest ona niezbędna ze względów medycznych - wtedy na recepcie zwięźle podaje powody użycia nazwy własnej;
- postać;
- moc;
- ilość;
- sposób dawkowania;
- datę wystawienia;
- podpis osoby wystawiającej
Informacje o receptach transgranicznych można uzyskać w Krajowym Punkcie Kontaktowym, działającym w centrali NFZ oraz oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia.
Tomasz Wypych
Czytaj dalej:
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
