Polska coraz bliżej kosmosu. Plany budowy niskobudżetowej rakiety na finiszu

Chodzi o opracowanie rakiety zdolną do wynoszenia ładunków badawczych o masie do 40 kg powyżej linii Karmana (umowna granica między atmosferą a przestrzenią kosmiczną), czyli na wysokość 100 km. Suborbitalna rakieta pozwoli na prowadzenie badań i prac eksperymentalnych na dużych wysokościach w warunkach mikrograwitacji oraz sondowanie górnych warstw atmosfery.

Testy były pomyślne

W lutym i marcu przeprowadzono testy poligonowe, do których wykorzystano rakiety, które posłużyły do optymalizacji opracowanych systemów, zaadaptowanych i rozwijanych w rakietach testowych 105 mm oraz docelowych rakietach suborbitalnych - informują WZLA1.

Rakiety zostały wyposażone m.in. w spadochronowy zespół odzyskiwania, system sterowania i stabilizacji lotu. W trakcie prób lotnych testowano przede wszystkim system sterowania rakietą. Sprawdzono algorytmy sterowania, które odpowiadały za utrzymanie żądanego kierunku lotu, oraz działanie systemów odzyskiwania.

Wyniki symulacji komputerowych oraz obliczeń numerycznych zgodziły się z pomiarami zrealizowanymi podczas startów rakiety testowej w zakresie założonej tolerancji, a zastosowane rozwiązania konstrukcyjne systemu rakietowego spełniły postawione założenia - informuje WZL1.

To będzie niskokosztowa rakieta nośna

Jeśli kolejne próby zakończą się sukcesem, to niebawem Polska (i inne kraje Europy Środkowej) będzie mogła w sposób niskobudżetowy prowadzić suborbitalne loty z ładunkami badawczymi, co niewątpliwie przyspieszy rozwój polskiego sektora kosmicznego w dziedzinie prowadzenia lotów suborbitalnych i orbitalnych, bowiem różne podmioty będą mogły realizować swoje projekty w przestrzeni kosmicznej.

Jak deklarują przedstawiciele zaangażowanego konsorcjum, opracowane procesy technologiczne i algorytmy sterowania rakietą będą krokiem milowym w budowie systemów nośnych w Polsce. Uzupełnią one lukę na rynku, udostępniając podmiotom (które do tej pory nie miały możliwości prowadzenia badań na dużych wysokościach, w warunkach mikrograwitacji) niskokosztową rakietę nośną.

Inne cele projektu

Planowane jest również opracowanie silnika o impulsie całkowitym przekraczającym 1.000.000 Ns, na paliwo stałe mogącego spełnić rolę boostera wielostopniowych rakiet nośnych, w tym orbitalnych. W zamyśle autorów projektu jest też "otwarcie polskiej myśli naukowo-technicznej drogi do udziału w innych programach w ramach Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA).

Inicjatywa jest współfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 na podstawie konkursu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBR): Szybka Ścieżka „Technologie Kosmiczne”. Wartość projektu wynosi 23 693 412,53 zł, z czego dofinansowanie w wysokości 18 638 069,30 zł to wkład Funduszy Europejskich.

W skład konsorcjum powołanego w celu budowy rakiet wynoszących ładunki badawcze wchodzą WZL1 jako lider, Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia (WITU) oraz Zakład Produkcji Specjalnej Gamrat.

Czytaj także: