KRRIT przedłuża koncesję dla TVN24. Koniec sagi z lex TVN w tle

Spór o przedłużenie nadawania dla stacji TVN trwał dokładnie od 19 miesięcy. Za 4 dni, 26 września, upływał termin uzyskania rekoncesji dla największej stacji komercyjnej w Polsce. Ostatecznie w środę członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zdecydowali o przedłużeniu zezwolenia dla TVN24. Za takim rozwiązaniem optowało 4 zebranych, przy 1 głosie sprzeciwu.  

- Dzisiaj Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zakończyła postępowanie w sprawie koncesji dla programu informacyjnego TVN24 - poinformowała Teresa Brykczyńska, rzeczniczka KRRiT. 

Przypomnijmy, że w lipcu stacja otrzymała koncesję od holenderskiego regulatora. Przed głosowaniem KRRiT przekazała dziennikarzom uchwałę, w której mowa o uregulowaniu rynku z kapitałem powyżej 49 proc. dla podmiotów spoza Europejskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Większościowym właścicielem TVN jest amerykański koncern Discovery.   

Zobacz: 

TVN ominie ustawę medialną i KRRiT? Stacja z holenderską koncesją

Holland wyżyła się na Kuczyńskim. Poszło o imigrantów w Usnarzu. "Ty palancie!"

Krystyna Janda ostro o niezaszczepionych: "Nie powinni chodzić do pracy"

Oto pełna treść dokumentu, podpisanego przez przewodniczącego rady Witolda Kołodziejskiego: 

1. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stwierdza, że w jej ocenie, w świetle obecnie obowiązujących przepisów prawa, nie jest uprawnionym do uzyskania koncesji w zakresie rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych w Polsce podmiot z siedzibą w Polsce, w którym udział kapitałowy podmiotu dominującego spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego przekracza 49%. Ponadto, nie jest uprawnionym do uzyskania koncesji podmiot z siedzibą w Polsce, który jest zależny od podmiotu spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, poprzez dysponowanie, pośrednio albo bezpośrednio przez ten zagraniczny podmiot ponad 49% głosów w zgromadzeniu wspólników lub w walnym zgromadzeniu, nawet jeśli jednocześnie dany podmiot z siedzibą w Polsce jest zależny od podmiotu z siedzibą w kraju z Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

2. Mając na względzie dotychczasową praktykę stosowania prawa i wątpliwości interpretacyjne podnoszone w ww. zakresie, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stwierdza, że aby uznać, iż w określonym przypadku dochodzi do rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 38 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 35a ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji przez podmiot posiadający koncesję w zakresie rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych w Polsce, który jest w wyżej opisany sposób (punkt 1) bezpośrednio zależny od podmiotu z siedzibą w Europejskim Obszarze Gospodarczym i jednocześnie jest pośrednio zależny od podmiotu spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, należy wezwać taki podmiot do usunięcia naruszeń w tym zakresie.

3. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zobowiązuje Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji do wezwania wszystkich koncesjonariuszy, którzy są zależni od podmiotów z Europejskiego Obszaru Gospodarczego w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, a jednocześnie zależą od podmiotów spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, i ci ostatni są podmiotami dominującymi w danej strukturze własnościowej, do dostosowania swoich struktur kapitałowych do wymagań określonych w art. 35 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji.

4. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, stosownie do art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o radiofonii i telewizji, zobowiązuje Przewodniczącego Krajowej Rady do podjęcia działań mających na celu ukształtowanie polityki państwa w dziedzinie radiofonii i telewizji, w taki sposób, by nie było wątpliwości, że możliwość prowadzenia działalności obejmującej rozpowszechnianie programów radiowych lub telewizyjnych nie dotyczy podmiotów spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nawet jeśli działają one poprzez podległe im podmioty z Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Działania te powinny obejmować w szczególności: a. Zwrócenie się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o podjęcie prac legislacyjnych mających na celu uporządkowanie regulacji prawnych w wyżej wskazanym zakresie z odwołaniem się do najlepszych praktyk istniejących np. w prawie ochrony konkurencji. b. Zwrócenie się do podmiotów wymienionych w art. 191 Konstytucji RP z wezwaniem do złożenia wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją przepisów art. 35 ustawy o radiofonii i telewizji, w przypadku gdyby przez jakiekolwiek organy państwa przepisy te miałyby być interpretowane lub nawet zaistniałoby ryzyko interpretacji w taki sposób, że podmiot zależny od spółki z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, bądź osoba zagraniczna z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kontrolowana przez podmiot spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego) nie musieli się stosować do ograniczeń wskazanych w art. 35 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji w przeciwieństwie do podmiotów z siedzibą w Polsce, które nie są jednocześnie zależne od podmiotów zagranicznych z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które to polskie podmioty do takich ograniczeń stosować się muszą zawsze. W ocenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oznaczałoby to dyskryminację podmiotów polskich w stosunku do podmiotów z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w przypadku kontrolowania takich podmiotów przez podmioty spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Jest to sprzeczne z obowiązującym w Polsce porządkiem konstytucyjnym. Wobec powyższego, w przypadku zaistnienia takiej sytuacji, koniecznym jest eliminacja z polskiego porządku prawnego art. 35 ust. 3 ustawy o radiofonii i telewizji, np. poprzez stosowne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego i ewentualne zastąpienie tego przepisu rozwiązaniem, które nie będzie kreować dyskryminacji podmiotów polskich w stosunku do podmiotów zagranicznych.

5. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jednocześnie zauważa, że wyżej opisany problem przyjmuje postać szczególnie kwalifikowaną w sytuacji, w której kontrolę nad koncesjonariuszem obejmuje podmiot spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego, który jednocześnie prowadzi działalność w zakresie rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych w krajach poza Europejskim Obszarem Gospodarczym. W takiej sytuacji Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, niezależnie od powyższego, podejmie działania mające na celu wykorzystanie uprawnień przewidzianych w art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy o radiofonii i telewizji, które są uprawnieniami niezależnymi od przewidzianych w ustępie 1 tegoż artykułu. 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. 

GW