Osoby introwertyczne uważane są za ciche, wycofane, mniej pewne siebie i stroniące od towarzystwa innych osób. Ekstrawertyczne z kolei postrzega się jako ceniące zabawę i obecność innych ludzi. Ile jest w tym prawdy?
Typy osobowości według Junga
Terminy introwersji i ekstrawersji wprowadził do psychologii Carl Jung w latach 20. XX wieku. Określają one, w którą stronę kierujemy swoją energię psychiczną – ekstrawertycy „na zewnątrz”, podczas gdy introwertycy skupiają się na stanach wewnętrznych. Na środowisko i nieznane doświadczenia ekstrawertyk reaguje adaptacyjnie, podczas gdy dla introwertyka pierwszą reakcją jest wycofanie.
Zgodnie z teorią 4 typów osobowości Junga oprócz ekstrawertyzmu i introwertyzmu występują również takie typy osobowości jak choleryk i sangwinik. Ten pierwszy wyróżnia się nadekspresją emocjonalną, wybuchowością, a jednocześnie możliwością szybkiego podejmowania decyzji. Sangwinik z kolei to osoba obdarzona optymistyczną naturą, radosna i ogólnie zadowolona z życia.
Introwertyk a ekstrawertyk – różnice
U większości osób można zauważyć zachowania zarówno introwertyczne, jak i ekstrawertyczne. Skrajne nasilenie tych cech jest rzadko spotykane.
Na czym polega różnica? Chociaż zazwyczaj ludzie przypisywani są do jednej z grup na podstawie obserwowanych zachowań, prawdziwa różnica między nimi staje się widoczna na poziomie organicznym. Układ nerwowy introwertyków jest ponadprzeciętnie wrażliwy, a u ekstrawertyków – ponadprzeciętnie niewrażliwy.
Zaobserwować można to podczas reakcji na bodźce zewnętrzne. Dla introwertyków wszystko jest bardziej pobudzające, intensywne i głośniejsze (nierzadko cierpią oni na mizofonię). Często mogą czuć się przytłoczeni przez nadmierną ilość stymulacji, nie lubią tłumów. Nawet po wyciśnięciu na język kropli soku z cytryny u introwertyków stwierdza się większe wydzielanie śliny.
Ekstrawertycy natomiast potrzebują wielu bodźców, aby zwiększyć swój poziom pobudzenia. Poszukują nowych doznań, kontaktów, a nadmierny spokój budzi u nich dyskomfort. U pierwszej grupy wyczerpanie pojawia się w wyniku zbyt dużej ilości bodźców, u drugiej – przy zbyt małej ich ilości.
Jak dostosować plan dnia do temperamentu?
Dzięki uświadomieniu sobie, do której grupy jest nam bliżej, możemy świadomie zaplanować dzień, aby uniknąć przemęczenia i skutecznie realizować swoje cele. Korzystając ze swoich mocnych stron, zwyczajnie łatwiej nam być produktywnymi, a przy tym nie czuć się przytłoczonymi obowiązkami.
Dla introwertyków ważne jest znalezienie czasu na regenerację między wymagającymi wydarzeniami. Może to być spacer, drzemka, czytanie książki lub gazety albo samotne wyjście po kawę. Dzięki krótkiej przerwie dajemy naszym zmysłom szansę odpocząć i przygotować się do następnego zadania.
Ekstrawertycy powinni pamiętać o planowaniu wydarzeń, które zapewnią im odpowiednią stymulację. Wysiłek fizyczny (w tym np. przejażdżka rowerowa, trening na siłowni lub szybki marsz) lub spotkania towarzyskie będą miały pozytywny wpływ na ich samopoczucie i dadzą większą chęć do działania.
Jaki wybrać zawód dopasowany do temperamentu?
Chociaż rodzaj osobowości nie powinien przesądzać o wyborze zawodu, to świadomość swoich preferencji może ułatwić znalezienie miejsca pracy, w którym będziemy czuli się najbardziej komfortowo, natomiast źle wybrany zawód często wiąże się z nadmiernym stresem i wyczerpaniem. Wejście w niewłaściwe środowisko pracy lub dobranie nieodpowiednich obowiązków może szybko doprowadzić do wypalenia zawodowego, dopasowanie z kolei zwiększa szansę na sukces.
Zawody odpowiednie dla introwertyków to takie, w których nie będą oni narażeni na nadmierny chaos, hałas lub zbyt częste kontakty z ludźmi. Introwertycy dobrze sobie radzą jako programiści, inżynierowie, pracownicy naukowi lub psychologowie. Świetnym rozwiązaniem dla nich jest także praca o charakterze zdalnym. Ekstrawertykom zaleca się prace, które pozwolą im realizować swoje potrzeby, często obejmujące kontakty z innymi (praca zespołowa) oraz zróżnicowane przeżycia. Zazwyczaj odnajdują się oni w roli sprzedawców, menedżerów, dziennikarzy lub doradców finansowych. Więcej ekstrawertyków jest też wśród przedsiębiorców.
Ekstrawersja w modelu Wielkiej Piątki
Model Wielkiej Piątki należy do najczęściej stosowanych modeli osobowości. Jeden z czynników, jakie obejmuje, stanowi ekstrawersja, której przeciwstawiana jest introwersja. W skład ekstrawersji wchodzą takie cechy jak: towarzyskość, serdeczność, asertywność, aktywność, poszukiwanie doznań i emocjonalność w zakresie pozytywnych emocji. Według tego modelu u osób introwertywnych są one rzadziej spotykane.
W państwach takich jak Australia oraz Hiszpania spotykany jest najwyższy stopień ekstrawersji, najniższy z kolei odnotowano w Estonii i Japonii.
FJ
Inne tematy w dziale Rozmaitości
